درزمان های قدیم مردم برای اینکه نخل های پایین دست روستا زنده بمانند از زیر رودخانه ای که آب شور از کوه نمک با خود می آورد کانال هایی حفرکردن وبا ساروج به حالت پل آن را تکمیل نمودند تا در موقع بارنگی آب شیرین از پایین آب های شور رد شود وبه نخل هایشان که در آن زمان تنها درآمدشان بود برسد.این سعی وتلاش نشان از همت گذشتگان دارد که با حداقل امکانات با جدیت به دنبال امرار معاش بودن.